Afscheidsbrieven aan die mooie boom op de begraafplaats - die nog terugmailt ook

Niet minder dan 162 mailtjes ontving de rode beuk, die al sinds de opening eind 19e eeuw waakt over begraafplaats De Nieuwe Ooster. Afscheidsbrieven zijn het, want de boom zal worden gekapt. Bezoekers die geliefden in de buurt van de boom begroeven, zijn er verdrietig van. "Die boom is toch een beetje een vast punt in mijn leven." Johan Mullenders, al dertig jaar boombeheerder op De Nieuwe Ooster, wist het eigenlijk meteen toen hij de eerste zwam spotte: dit komt niet meer goed. "Het heeft geen nut om het weg te halen, want het zit dan al overal onder de grond." De wortels van de beuk zijn dan vermoedelijk al jaren overwoekerd met schimmels van de reuzenzwam. Die is parasitair van aard: hij doet zich tegoed aan aan voedingsstoffen uit het hout van zijn gastheer. Die overleeft het meestal dan ook niet. Ook de rode beuk, die in 1892 - twee jaar vóór de opening van De Nieuwe Ooster - werd geplant, moet zich gewonnen geven. Eind deze maand zal worden begonnen met de kap. Veel bezoekers kennen de boom al jaren. "Op onze website is toen een oproep geplaatst ", vertelt Mullenders. Plus een e-mailadres. Om naar te schrijven, met boodschappen van kracht en steun. Was getekend: de boom. 'Nooit meer hetzelfde' De ouders van Joke Rademaker liggen aan de voet van de boom begraven. "Ik had gehoopt dat jij nog even zou blijven, en je troostende takken over mijn ouders zou blijven buigen", schreef Rademaker aan de boom. "Zonder jou zal De Nieuwe Ooster nooit meer hetzelfde zijn." Even verderop liggen de graven van de grootouders en echtgenoot van Herma Kok. "En hiervoor lagen de ouders van mijn overgrootouders er. Ik ben opgegroeid aan de Linnaeusstraat en ging ik met mijn moeder vaak hierheen." Bij de beuk, leert ze, moet je linksaf en dan ben je er. "Die boom is toch een beetje een vast punt in mijn leven." Ook Kok schreef de boom een brief - al moet ze daar wel een drempel voor over. "Ik dacht: schrijven aan bomen, gaat het wel goed met mij?! Maar ik heb het toch gedaan." Rademaker en Kok zijn niet de enigen: in totaal sturen 162 mensen een mail naar de boom. Mullenders is ontroerd. "Ik had gehoopt dat met die gezamenlijke positieve energie de boom zou redden." Een dergelijk wonder werd de boom helaas niet gegund. Beleefde boom Wat wél wonderlijk is, is dat de boom vrijwel iedere schrijver persoonlijk heeft beantwoord. "Dat zie je inderdaad niet vaak", bekent Mullenders met een uitgestreken gezicht. "Maar wie weet gebeurt het in het echt wel allemaal. Dat weet je niet." Rademaker is verguld dat 'haar' beuk de moeite heeft genomen terug te schrijven. Lachend: "Hij was blij met alle fanmail."