Bestuurder Ymere: niet iedereen met mentale uitdaging kan in reguliere wijk wonen

Bestuurder Erik Gerritsen van woningcorporatie Ymere pleit voor sneller ingrijpen en het tijdelijk verplaatsen van overlastgevende huurders naar 'time-outwoningen'. "We moeten af van het naïeve idee dat iedereen met mentale uitdagingen in een reguliere wijk kan wonen", zegt hij in een interview met de Volkskrant. Met de steekpartij in de Jordaan half juni, waarbij een 32-jarige huurder van Ymere een man neerstak die daaraan overleed, is de maat voor Gerritsen vol. Zeker nadat een andere huurder van Ymere, die onder begeleiding van HVO-Querido in de Hazelaarstraat woonde, oktober vorig jaar een man doodstak. Woningcorporaties maken zich al langer zorgen over het stijgende percentage woningen dat met voorrang wordt toegewezen aan 'kwetsbare' bewoners. De krant becijfert dat in Amsterdam 30 procent van de vrijgekomen sociale huurwoningen gaat naar mensen met een 'ggz-stempel', voormalig daklozen, ex-gedetineerden, mensen met een medische urgentie en statushouders. Te weinig sociale huur Volgens Gerritsen wordt er te weinig sociale huur bijgebouwd, waardoor deze mensen vooral terechtkomen in zwakke wijken met de laagste huren en de meeste verhuizingen. "Ik denk dat sommigen beter af zijn in een kliniek in de bossen", zegt hij. Echter zijn veel van die instellingen door overheidsbeleid inmiddels dicht. Hij vindt dat er sneller moet worden ingegrepen na meldingen van overlast. Zo klaagden buren bij Ymere, de politie en HVO-Querido over overlast die de verdachte in de Hazelaarstraat veroorzaakte, maar bleek uit onderzoek achteraf dat de instanties niet goed met elkaar communiceerden over deze klachten.  Time-outwoningen Een ander probleem is dat de rechter een verzoek om huisuitzetting van een problematische huurder vaak afwijst als er geen alternatief onderdak is. Daarom pleit Gerritsen met de andere corporaties bij de gemeente voor het opzetten van 'time-outwoningen'. "Op papier zijn er goede afspraken met het gemeentelijke overlastmeldpunt en de buurtteams. Maar het werkt vaak niet. Politie en zorgorganisaties delen vaak hun meldingen niet met ons, zich beroepend op privacywetgeving, of omdat door personeelsverloop de korte lijntjes zijn verbroken. Daardoor wordt er soms niet opgeschaald als de omstandigheden daarom vragen."