Emotioneel einde ramadan voor Palestijnse Amsterdammer Sliman: "Feest met bijsmaak van verdriet"

De ramadan is ten einde en dat betekent dat vandaag Eid al-Fitr, oftewel het Suikerfeest, wordt gevierd. Voor Palestijnse Amsterdammer Sliman Abu Amara geen reden voor feest zoals hij gewend is, maar een timide viering.  Hij is niet alleen tijdens de ramadan, maar al maanden dagelijks bezig met het lot van zijn familieleden en alle andere getroffenen in Gaza. Voor het eerst in 25 jaar heeft hij besloten weer te vasten, uit solidariteit met de mensen daar. "Ramadan heeft mij echt dicht bij hen gebracht", geeft hij aan. "Ik heb honger ervaren en ik vond het schrikken dat ik moeite had met de laatste drie uur van de dag. Zij hebben dat de hele tijd, maandenlang moeten meemaken." Het is voor hem ook een reden om niet feestelijk uit te pakken vandaag.  "Elke ochtend als je wakker wordt meteen gaan checken of je familie nog leeft. Dat is een ongekend gevoel. Dit jaar is het een feest met een enorme bijsmaak van verdriet." Ramadanfeest Aan de Weesperzijde, bij de Al-Kabir Moskee zijn ruim 2000 moslims bij elkaar gekomen. Eerst wordt er begonnen met een gebed, vervolgens een lezing en erna wordt het Ramadanfeest gevierd met elkaar bij de moskee. "Als je naar buiten komt en je ziet de blauwe lucht en zon schijnen, en iedereen hier lachen, vreugde", beschrijft bezoeker Marouane de sfeer. "Er is geen fijner gevoel dan dat." Tekst gaat verder onder de foto. Hoewel de feeststemming aan de Weesperzijde groter is dan bij Sliman thuis, is daar wel een hoge mate van dankbaarheid. Zijn gedachten zijn al tijden bij zijn familieleden, waarvan hij hoopt dat ze veilig blijven. "Wat ramadan mij terug heeft gegeven, daar ben ik ook heel dankbaar voor, is het mentale verzet tegen de genocide", aldus Sliman. "Ik voel mij gesterkt."  Tegelijkertijd is er aan de Weesperzijde ook ruimte voor andere gedachtes. "Nu heb ik het meeste zin om een lekkere couscous te eten", aldus Zakaria. Een aantal mannen die uit de moskee lopen geven toe dat het hongergevoel nog niet heel sterk aanwezig is. Dat geldt ook voor Marouane. "Nee, ik ook eigenlijk niet", lacht hij. "Het voelde heel raar toen ik vanmorgen opstond en een glaasje water mocht drinken. Heel apart gevoel."