Explosies baren Amsterdamse woningcorporaties grote zorgen
Woningcorporaties zien de stijging van explosies in Amsterdam ook bij en rondom hun eigen woningen en krijgen naast schade aan woningen en kosten daarvan ook te maken met de onveilige gevoelens van bewoners. Ze hebben hun handen vol aan deze problematiek en slaan de handen ineen: "Je rol houdt ergens op, maar de verwachting blijft dat je meer biedt." Het aantal explosies is in 2023 verdubbeld ten opzichte van het jaar ervoor; na honderd explosies in 2022 werd de stad vorig jaar getroffen door bijna tweehonderd explosies. In kwetsbare wijken staan vaak veel woningen van woningcorporaties. AT5 / NH Nieuws spreekt met de zes grote woningcorporaties over het effect van de explosietoename op hun bewoners en werknemers. Fysieke en emotionele schade De zes grootste woningcorporaties - Ymere, Stadgenoot, Rochdale, de Alliantie, Lieven de Key en Eigen Haard - zeggen allemaal bezig te zijn met het aanpakken van de problematiek. De ene corporatie maakt het al vaak mee, de ander probeert preventief maatregelen te nemen. "We gaan altijd naar bewoners toe die we ook nazorg bieden in de vorm van bijvoorbeeld slachtofferhulp", zo vertelt Ymere. De kosten lopen op tot boven de miljoen euro, laat Stadgenoot weten. Maar de corporaties zijn het over één ding meer dan eens: mentale schade bij bewoners is het pijnlijkst. Corporaties in de stad, maar ook in heel Nederland, werken hard samen om uit te vinden hoe te reageren op deze problematiek."De federatie van woningcorporaties heeft dit echt on top of mind", vertelt Bettina de Jong van Eigen Haard. "We zijn echt hard bezig, ik hoop dat bewoners dat ook zien en doorhebben." Dat laatste is waar het volgens sommige bewoners nog wel eens wil vastlopen, vertelt onder andere Danique - haar echte naam is bekend bij de redactie, maar wegens onveilig gevoel blijft ze anoniem - nadat bij haar buren begin dit jaar een explosie afgegaan is. Bij welke woningcorporatie ze huurt, blijft achterwege. "Ik vraag me af hoe serieus we genomen worden, want ik word echt van het kastje naar de muur gestuurd en moet telkens zelf terugbellen, terwijl ze de belofte doen om mij te helpen." Danique had al langer een onveilig gevoel in haar buurt, maar: "Dat was ik wel gewend. Dit gaf wel echt de doorslag." Ze is alert bij elk geluid en slaapt liever ergens anders dan thuis. "Het liefst wil ik verhuizen", vertelt ze. "Ik had gehoopt dat de corporatie me zou kunnen helpen, maar ik heb niet het gevoel dat ik word geholpen." Woningcorporaties hebben over het algemeen noodwoningen: "Die zijn voor mensen die niet meer in hun huis kunnen wonen door bijvoorbeeld brand of sloopprojecten", vertelt een medewerker van Rochdale. "Onze medewerkers in de buurt zijn eigenlijk voor een leuke sfeer in de buurt. Maar nu moeten zij dit soort problemen oplossen en moeten we helpen bij de veiligheid van bewoners." Stadgenoot ziet het als een zware maar nodige taak: "We kunnen niet alles oplossen voor bewoners die begrijpelijkerwijs veel van ons vragen, die onmacht maakt het zwaar." Tekst gaat door onder de foto. Buiten je macht Ymere: "Het is een hardnekkig probleem waar we in worden gezogen, maar geen oplossing voor hebben. We proberen vroeg te signaleren, en we zullen dat altijd doorgeven aan partners als een wijkagent." De corporatie benadrukt hoe lastig het is om onveilige gevoelens van bewoners aan te moeten horen, maar weinig te kunnen doen. Eigen Haard valt bij: "Uiteindelijk zijn we niet meer dan een woningcorporatie, en geen geestelijke gezondheidsmedewerkers. Onze rol houdt daar op en soms ligt dat niet in lijn met de verwachtingen." De corporatie beschrijft dit als lastig, "maar het is ook iets moois. Dan sta je dus wel dicht bij je bewoners." Meerdere corporaties benadrukken het feit dat ze hard werken en hopen dat hun bewoners dat zien en vertrouwen hebben. "Ik zou het fijn vinden als ik dat zelf hoor van mijn verhuurder, in plaats van via jullie", aldus Danique. Frustratie "Uiteindelijk moeten we om tafel blijven gaan met elkaar, maar ook met politie en justitie en de gemeente", vertelt Eigen Haard. De corporaties gaan over de woningen, maar niet over bestraffing of openbare orde. "Het is frustrerend dat je alleen maar reactief kunt reageren", aldus Rochdale. De corporaties roepen elkaar en hun bewoners op om goed om zich heen te kijken: "Dan kunnen we proberen te signaleren en dus voorkomen wat we kunnen. Maar uiteindelijk kunnen wij het probleem ook niet wegnemen en dat blijft lastig." Volgens Eigen Haard is het nooit de optie om deze problemen niet meer op te lossen: "Je kunt niet bij de pakken neer zitten, het blijven je bewoners."
Lees verder