Gemeente toch aansprakelijk voor duikongeval van zwemmer Peter op Java-eiland

De gemeente blijkt toch deels aansprakelijk voor het duikongeval bij de Bogortuin in juni 2020, waarbij de Amsterdammer Peter van Burk onder andere een dwarslaesie opliep. Waar de rechtbank in maart 2022 nog oordeelde dat de gemeente niet aansprakelijk was, komt zij hier op basis van nieuwe informatie recentelijk van terug. "De gemeente had moeten waarschuwen voor ondiep water ter plaatse en is wél aansprakelijk voor schade van eiser", aldus de rechtbank.  Op 15 juni 2020 ging het mis toen van Burk rond 20.30 uur vanaf de kade bij de Bogortuin in ondiep water dook. Op dat moment was hij aan het trainen voor de triatlon. "Ik had meteen door: dit is mis, dit is een dwarslaesie. Dit wordt een groot probleem", vertelt hij. Door het ongeluk liep Van Burk een lage dwarslaesie, verbrijzelde wervels, meerdere ribfracturen, een fractuur op zijn schouderblad, een klaplong en een hoofdwond op. De inmiddels 32-jarige zit sinds het ongeluk in een rolstoel en heeft een hulphond.  Aansprakelijk Van Burk besloot naar de rechter te stappen en de gemeente aansprakelijk te stellen. Waar de rechtbank zijn eis afwees, bleek na een nieuwe zitting toch sprake van een gevaarlijke situatie, die door de gemeente had kunnen worden voorkomen: Van Burk: "Doordat de gemeente de Bogortuin als wildzwemplek beschouwt - een plek waar je mag zwemmen - en deze ook als zodanig (direct of indirect) promoot en ook faciliteert, heeft zij een situatie in het leven geroepen die inderdaad bij niet-inachtneming van de vereiste oplettendheid en voorzichtigheid gevaarlijk is." Vrijdagavond bereikte het nieuws Van Burk door een videobelletje van zijn advocaat en zijn vader erbij. Dat de uitspraak 180 graden gedraaid is, is voor hem dan ook '180 graden de juiste kant op'. "Daar ben ik natuurlijk ook hartstikke blij mee en volgens mij is dat ook volledig terecht. Hopelijk is het nu mogelijk om snel alles af te handelen en mijn leven in te richten zoals ik dat het liefste wil", vertelt hij deze middag aan AT5.  Wel geeft Van Burk aan dat wanneer hij de zaak zou verliezen, hij in hoger beroep zou gaan. "Wellicht is dat nu niet nodig. Het is afwachten hoe de gemeente reageert, die hebben nu twee maanden de tijd. Ik hoop dat ze vanaf nu inzien dat er wellicht iets fout is gegaan en dat het nu wat netter is om het met mij te vereffenen", benadrukt hij.  Dat Van Burk die dag ging zwemmen bij de Bogortuin is niet vreemd. Zo stelt de rechtbank: "Bij warm weer komen veel mensen bij de Bogortuin zwemmen. Het is bij de Bogortuin gelegen grasveld wordt gebruikt voor recreatie. De gemeente is daarvan op de hoogte." De diepte in het water is op veel plekken vijf tot zes meter. Op de plek waar de man terechtkwam, het verlengde van een betonnen trap, was het water ongeveer een halve meter diep.  "Op de gemeente rustte jegens eiser de zorgplicht om hem te waarschuwen voor het ondiepe deel in het water bij de Bogortuin", oordeelt de rechtbank. De gemeente en VGA moeten daarom 80 procent van de schade vergoeden. Voor de overige 20 procent is Van Burk zelf verantwoordelijk, omdat hij is gesprongen, stelt de rechtbank. In totaal gaat het om een schadevergoeding van 75.000 euro.  Een getuige zag het ongeluk van Van Burk die dag gebeuren. "Hij sprong met zijn hoofd eerst naar beneden en hij bleef daarna best lang onderwater. Toen hij omhoog kwam zat zijn hele lijf onder het bloed", vertelde de persoon destijds aan AT5.  In de stad zijn er meerdere zogenaamde wildzwemplekken: plekken waar gezwommen mag worden, er geldt géén zwemverbod, maar zijn niet aangewezen als officiële zwemlocatie. Vaak kennen deze locaties risico's met betrekking tot onder meer de waterkwaliteit en bodemgesteldheid. Ook als het gaat om een niet formele zwemplek, kan de gemeente wel aansprakelijk gesteld worden wanneer er zich een ongeluk voordoet.  Verbodplek of wildzwemplek Uit interne stukken blijkt dat er onderscheid wordt gemaakt tussen verboden-te-zwemmen-plekken, wildzwemplekken en openbare zwemplekken. Waar volgens Van Burk het ongeval had plaatsgevonden bij een wildzwemplek, kwalificeerde de gemeente aanvankelijk de zwemplek als een verbodplek. "De rechtbank heeft gekeken op die plek en geconstateerd dat er helemaal geen boten mogen komen en dat het eigenlijk de ideale plek is om te zwemmen. En het zo gefaciliteerd wordt door de gemeente daar", legt Van Burk uit.  De rechtbank vonnist: Uit foto's en filmpjes blijkt dat tientallen personen op drukke zomerse dagen vanaf de kade bij de Bogortuin in het water springen of duiken, 'juist in of vlakbij hetzelfde ondiepe deel waar [eiser] in het water is gedoken'. "Het (massaal) springen en duiken van bezoekers vanaf de kade van de Bogortuin moet zijn opgevallen. Het standpunt van de gemeente c.s. dat de gemiddelde oplettende bezoeker niet in het water springt of duikt in het ondiepe gedeelte, is dus niet juist. De gemeente moest wél met onoplettend of onvoorzichtig gedrag van de bezoekers rekening houden." Veilgheidsmaatregelen Van Burk ziet dat er na zijn ongeluk in 2020 meer veiligheidsmaatregelen rond zwemwater in de stad zijn genomen. "Ik heb ook gezien in de stad dat het overal nu veiliger is, behalve die plek zelf. Na mijn ongeluk is er wel direct een bord geplaatst, mijn familie heeft daar ook flink op aangedrongen en bewoners aldaar die daar ook meteen het nut van inzagen." De borden met het gevaar voor ondiepte mogen van hem wel duidelijker in het water worden geplaatst bij de Bogortuin.  En de toekomst, die ziet Van Burk positief tegemoet: "Mijn leven is in kwaliteit achteruit gegaan, veel dingen zijn niet meer mogelijk. Maar het heeft niet zoveel zin om daar continu bij stil te staan, zo werkt het leven ook niet."