Gemiddelde wachttijd van 7 jaar op GZ-opleidingsplek houdt aan, ondanks tekorten

Ook dit jaar is er weer een enorme schaarste aan plekken op de opleiding tot gezondheidszorgpsycholoog, kort gezegd een GZ-opleiding. Alleen na die studie mag een psycholoog patiënten diagnosticeren en zelfstandig behandelen. Na een afgeronde master moeten studenten gemiddeld 7 jaar wachten op een opleidingsplek. Dat terwijl er ook hier in de stad, gigantische wachttijden zijn voor patiënten en er duizenden studenten klaarstaan om te starten.  De zorgsector hoopte op een verandering dit jaar, toen het Capaciteitsorgaan, een zorg-adviesorgaan, berekende dat er stijging van 832 naar 1885 opleidingsplekken nodig is. Die hoop werd weggevaagd toen het Ministerie van Volksgezondheid concludeerde, geld beschikbaar te stellen voor 965 plekken. De schaarste aan plekken is ook goed te merken bij het OLVG in Oost. Daar staat jaarlijks één vacature open voor aspirant GZ-psychologen. “Wij kregen vorig jaar wel 100 reacties op een vacature voor één opleidingsplek in het ziekenhuis. Dit jaar waren het er 50", vertelt praktijkopleider Jurgen Knobel.  Volgens cijfers het ministerie van Volksgezondheid heeft Amsterdam 32 opleidingslocaties en 77 plekken in totaal.  Praktijkervaring Ook basispsycholoog Vincent van Dijk viste dit jaar opnieuw achter het net om aan de opleiding te mogen beginnen. Toch zit hij ondertussen niet stil. Al twee jaar lang werkt hij als basispsycholoog bij een instelling waar hij patiënten behandelt, maar er altijd iemand anders is die de eindverantwoordelijkheid draagt. Daarnaast wil Van Dijk cursussen volgen om zich te blijven ontwikkelen. Voorlopig bevalt hem dat nog wel, toch kan hij zich goed voorstellen dat afgestudeerden ondertussen gedemotiveerd kunnen raken: "Ik denk niet dat het slecht is om eerst wat praktijkervaring op te doen, maar daarna komt een punt dat je denkt nu ben ik er wel laar voor. Daar ben ik nu", vertelt van Dijk.  Volgens opleidingsdocenten kleven er risico's aan het lange wachten. "Helaas zien we dat een deel van de masterpsychologen jarenlang aan het werk is zonder dat hen een stuk opleiding geboden is" vertelt Knobel. Daarnaast ligt er meer druk en verantwoordelijkheid bij een relatief kleine groep GZ-psychologen. "Andere collega's moeten harder werken en we moeten keuzes maken in wat we wel en niet doen", aldus Knobel.  Van Dijk benadrukt het belang van extra beschikbare plekken. "Elke extra GZ-psycholoog kan weer basispsychologen opleiden. Die kunnen weer een heleboel patiënten helpen", vertelt hij.