Gisela redde als jongere tientallen Joodse kinderen in de oorlog

Amper kind af zijn en dan al je eigen leven riskeren voor een ander. Verzetsstrijder Gisela Söhnlein was begin 20 toen ze zich als studente aansloot bij de Amsterdamse Studentengroep en tientallen Joodse kinderen wegsmokkelde voor de onderduik. Om de oorlogsgeschiedenis levend te houden onder jongeren, start morgen een YouTube-serie over jongeren in oorlogssituaties. "Bang was ik nooit, daar dacht ik nooit over na. Het moest gewoon gebeuren." Gisela Söhnlein was begin twintig toen ze bijna dagelijks haar leven in de waagschaal stelde om tientallen Joodse kinderen te redden uit handen van de Nazi's. Ze woonde tegenover het kantoor van de Gestapo in Zuid, waar nu het Gerrit van der Veen College huist, aan de straat die dezelfde naam draagt. Haar dochter Marianne Wieberink wijst het raampje aan waar haar moeder als jonge rechtenstudente woonde. "Ze móest iets doen", vertelt ze. "Elke dag hoorde ze vanuit haar studentenkamer vreselijke geluiden van huilende en schreeuwende mensen, blaffende honden en vrachtwagens die aankwamen en wegreden. Het was heel angstig." Risicovol Toch ontkomt Gisela niet aan de nazi's. Ze belandt in kamp Ravensbrück, maar overleeft het. Na de oorlog trouwt ze en krijgt drie dochters. "Ze heeft daarna nooit meer iets gedaan dat zo risicovol was", vertelt haar dochter Marianne. "Gelukkig hoefde dat niet." Marianne denkt zeker dat haar moeder het verzetswerk zo goed aankon, juist omdat ze zo jong was. "Ze zag heel goed dat vrouwen die een gezin en een echtgenoot achterlieten, veel kwetsbaarder waren dan zij." Merel Udink, redacteur en presentator van het YouTube-kanaal van Andere Tijden, maakte een serie over jongeren in oorlogstijd: 'Oorlog op locatie'. Udink: "We zagen dat steeds meer jongeren minder afweten van de Tweede Wereldoorlog. Toen dachten we: we gaan iets maken wat een jongere wél kan interesseren. In elke aflevering speelt iemand die jongvolwassen was in de oorlog de hoofdrol. Zodat jongeren zich kunnen identificeren met diegene en misschien denken: 'Dat had mij ook kunnen overkomen'. Vrijheid is namelijk niet vanzelfsprekend. Als je je daar niet van bewust blijft, dan spreek je elkaar niet meer aan op dingen die wel of niet kunnen. Je moet daar alert op blijven."  Zie hieronder een interview met Merel Udink: