House-pionier Joost van Bellen laat Roxy-tijd herleven in nieuw boek
Gelijkgestemden vonden er elkaar, housemuziek was net in opkomst, maar ook aids greep wild om zich heen in de homogemeenschap. Volgende maand is het 25 jaar geleden dat een brand discotheek de Roxy aan het Singel in de as legde. Housepionier Joost van Bellen, destijds vaste dj bij de Roxy, neemt de lezer in zijn nieuwe semi-autobiografische boek 'Fenix' terug naar de periode van de roemruchte club. Iets wat hem in het schrijfproces soms best zwaar viel. "Het was de meest bizarre dag van mijn leven en dat moest ik vertellen", aldus Van Bellen over de brand. "Ik wist nooit hoe ik dat moest doen, omdat het een ongeloofwaardig gebeuren is geweest. Bovendien heeft het mij gevormd en heb ik deel uitgemaakt van de geschiedenis van de stad", vertelt de dj voor het voormalige pand van de Roxy aan het Singel. Toevluchtsoord De Roxy was een toevluchtsoord voor iedereen die uit de grijze buitenwereld wilde stappen. Wat begon als alternatieve club voor kunstzinnigen, groeide in de jaren negentig, samen met de iT, uit tot het house-danspaleis van de stad. Iets wat aan het begin nog geen vanzelfsprekendheid was. Van Bellen: "Dat kan je niet voorstellen, dat je er toen van droomde dat er 100 mensen dansten op house. Wat je gaat leren is dat het voor de homogemeenschap een heel pittige tijd is geweest, die eigenlijk vergeten is, hoeveel mensen er wegvielen en hoe dat mensen verhardde. Je gaat leren dat er een heel ander taalgebruik was, dat mensen veel roekelozer waren. Grensoverschrijdend gedrag, nou, dit boek staat er vol mee. Dus het is echt wel een tijdreis, heel anders dan nu." Geluidsopname van de laatste uren In het boek herrijst de Roxy uit de as, vandaar de titel van het boek. Iets wat voor Van Bellen tijdens het schrijven niet altijd makkelijk was. Zo durfde hij een bandje met een geluidsopname van de laatste uren van de club en waarop de evacuatie te horen is, pas afgelopen januari voor het eerst terug te luisteren. Zo kon hij precies reconstrueren welke muziek er werd gedraaid en wat er werd gezegd. "Om het allemaal weer terug te halen was zowel een feest, omdat ik verloren vrienden weer tot leven breng, als zeer pittig, omdat ik weer door ellende moest die ik toen heb meegemaakt. Ze zeggen, je schrijft het van je af, maar ik moest het naar me toeschrijven. Ik hoop dat ik dit boek straks in de kast kan zetten en kan zeggen; Joost, dit was je verleden, door naar het andere, naar de rest."
Lees verder