Jaap en Pietha serveren al een halve eeuw koffie met gezelligheid in het Amsterdamse Bos

Maar liefst vijftig jaar helpen Jaap (82) en Pietha (81) van Olphen wandelaars, fietsers en watersporters in het Amsterdamse Bos aan een kopje koffie en een praatje. Vaste gasten van hun kiosk dicht bij het Bostheater overvielen het paar zaterdagochtend met een verrassingsfeestje.  Het was niet makkelijk om de opa en oma van het Bos voor de gek te houden. Toch begon bij de twee pas iets te dagen toen er een fanfare de hoek om kwam lopen. "Ik vond het wel gek dat het zo druk was. Ik dacht: wat zijn ze allemaal vroeg hun bed uit gekomen. Dat begreep ik niet", vertelt Pietha over die ochtend.  Als ze doorheeft dat al die aandacht voor haar bedoeld is, probeert ze nog snel weg te vluchten. Het stel staat eigenlijk niet graag in de belangstelling. "Ze zijn gewoon te bescheiden", weet dochter Brenda. Initatiefnemer en vaste gast Eric krijgt in eerste instantie dan ook de wind van voren: "Pietha zei dat ze me nooit meer aankijkt", lacht hij. Maar als het stel van de schrik is bekomen, verschijnt er een grote glimlach op hun gezichten. "Het enige dat in al die jaren is veranderd, is het huisje", vertelt Pietha. "De mensen zijn nog steeds hetzelfde. Even gezellig." Hun twee dochters groeiden praktisch op in het Bos. Vroeger sliep het gezin namelijk ook in het huisje, waar ze overdag koffie en lekkernijen verkochten. De kiosk is in al die jaren een paar keer verplaatst, maar staat nu al zo'n 25 jaar op deze plek.  Nieuw huisje De vaste klanten van Jaap en Pietha lieten één keer eerder van zich horen: toen het oude huisje van Jaap en Pietha weg moest. De gemeente wilde een aantal jaar geleden namelijk dat alle huisjes in het bos hetzelfde zouden worden. "Eerst hadden ze een groen, nostalgisch huisje", vertelt Brenda. "De vaste gasten zijn toen zelfs naar de gemeente gegaan." Toch kwam er een nieuw huisje voor in de plaats, waar het stel uiteindelijk met evenveel plezier aan het werk ging. Het stukje bos groeide uit tot een voor veel bezoekers bijzondere plek. "Wij komen hier al jaren. De as van mijn vader en nog zo'n vijf à tien mannen ligt onder de boom naast de kiosk", vertelt vaste gast Ben Gosman. "Het is gewoon een hele gemoedelijke sfeer die Jaap en Pietha hier hebben gecreëerd." Zo lang mogelijk door "Er is altijd een bakkie koffie voor je en een schouder als je je rot voelt, zodat je je verhaal kwijt kunt. Ze zijn er altijd voor je", vult Eric aan. Brenda is blij dat haar moeder - tegen wil en dank - nu zelf ook eens in het zonnetje wordt gezet. "Zij zorgt altijd voor iedereen." Jaap denkt inmiddels stiekem weleens aan stoppen, maar dat wil hij zijn vrouw niet aandoen, geeft hij toe. "Het Bos is echt haar leven." De twee willen er dan ook zo lang mogelijk blijven werken. "Zo lang onze benen en hoofd het nog doen."