Ouders gehandicapte Zora (2) blijven onterecht parkeerboetes ontvangen, en zijn niet de enigen

De ouders van Zora (2) krijgen verschillende keren onterecht verkeersboetes op de mat voor de rolstoelbus van hun dochter. Wanneer ze meermaals bezwaar aantekenen, horen ze dat hun enige mogelijkheid om toch hun gelijk te krijgen via de rechter is. Volgens de ombudsman laat de gemeente vaker steken vallen als het gaat om fouten met parkeervergunningen en de afhandeling van die bezwaren: "Mensen voelen zich vaak machteloos." Mujtaba woont met zijn jonge gezin in Noord. Zijn dochtertje Zora heeft een zeldzame spierziekte en daarom hebben zij na een lang, administratief proces een aantal weken geleden een invalidenparkeerkaart gekregen. Hierdoor zouden ze overal in de stad gratis mogen parkeren. Maar na een week lagen er twee parkeerboetes op de mat, terwijl de kaart gewoon in de auto lag. De scanauto's van de gemeente kunnen de invalidenkaart niet registreren, maar scant slechts op kentekens. En dat kenteken staat tot op de dag van vandaag nog niet goed geregistreerd bij de gemeente. Na verschillende contactpogingen naar de gemeente en bezwaarschriften, zat er volgens de gemeente niets anders op dan naar de rechter te gaan. Na vragen van AT5 aan de gemeente werden de boetes wel kwijtgescholden en excuses gemaakt. "Fijn natuurlijk, maar zo zou het niet moeten gaan. Ook niet omdat ik die excuses een week geleden heb gekregen en gewoon opnieuw een boete heb gekregen", vertelt Mujtaba.  Herkenbaar  Ombudsman Munish Ramlal noemt dit een herkenbaar voorbeeld. Fouten en vergissingen van scanauto's leiden vaker tot onterechte boetes, maar vooral de afhandeling van de gemeente kan veel beter, vindt hij. "Vaak voelen mensen zich machteloos als ze iets proberen te regelen met de gemeente en ze het niet voor elkaar krijgen. Ook niet met een bezwaarprocedure, dan worden ze van het kastje naar de muur gestuurd. Vaak lijken bestandstypes, regels of systemen belangrijker dan menselijk contact." Mujtaba: "Je voelt je inderdaad soms wel eens machteloos of verdrietig. We hebben er ook echt vaak om moeten huilen. Dan dachten we: is het echt nodig dat we nu moeten huilen om formaliteiten in plaats van waarom we in deze situatie zijn gekomen? We steken onze tijd veel liever in ons gezin, en dat is soms pijnlijk", vertelt hij.