Vijf vragen over Roze in Blauw aan de Amsterdamse voorzitter

Wat is Roze in Blauw, beschikken ze over eigen politiewagens en wat kan het netwerk doen om het aantal geweldsincidenten tegen te gaan? Vijf vragen aan Faycal el Ouaret, voorzitter van Roze in Blauw in Amsterdam. Wat is Roze in Blauw? Roze in Blauw is een politienetwerk voor de regenbooggemeenschap. Medewerkers die zich aansluiten bij het netwerk zijn vaak onderdeel van de gemeenschap, maar dat hoeft niet. "Een affiniteit hebben met de gemeenschap is ook oké", legt Faycal el Ouaret uit, de voorzitter van de Amsterdamse afdeling van Roze in Blauw. "Bijvoorbeeld omdat iemand in je familie homo of trans is. Het gaat erom dat je goed begrijpt waar een queer persoon mee te maken kan krijgen." In Amsterdam bestaat Roze in Blauw uit ongeveer 100 personen, vertelt El Ouaret. "Het merendeel daarvan is minder actief, 20 leden zijn actief." Roze in Blauw-leden doen hun werkzaamheden voor het netwerk bovenop hun andere werkzaamheden. Voor het vierkoppige bestuur geldt dat niet: voorzitter El Ouaret krijgt één dag in de week om aan klussen voor Roze in Blauw te besteden. Wat doet Roze in Blauw? Om te begrijpen wat Roze in Blauw zoal doet, is het goed om naar de oorsprong van het netwerk te kijken. "Eind jaren 90 zochten collega's binnen de politie verbroedering. Zij wilden meer doen richting de gemeenschap." In de eerste plaats is Roze in Blauw een meldpunt waar homo's, lesbiënnes, trans personen en andere queers terecht kunnen. "Bijvoorbeeld als je beledigd of mishandeld bent omdat je queer bent". legt El Ouaret uit. Slachtoffers kunnen het telefoonnummer van Roze in Blauw bellen, dat altijd wordt bemand door iemand uit het netwerk. Het aspect van het incident staat daarbij centraal. Als je buurman je bedreigt omdat je homo bent, kan je bij Roze in Blauw terecht; als je homo bent en je hebt ruzie met de buurman over een parkeerplaats niet. Daarnaast is het netwerk ook een intern politienetwerk waar collega's uit de regenbooggemeenschap elkaar vinden en ervaringen uitwisselen. En heeft een heterocollega een vraag over een zaak met een roze randje? Dan is Roze in Blauw het aanspreekpunt. Want wat binnen de homowereld heel gewoon is, kan daarbuiten minder bekend zijn - al is daar wel veel in verbeterd, zegt El Ouaret. "Je ziet dat reguliere collega's de sensitiviteit steeds beter snappen." Is Roze in Blauw een aparte afdeling binnen de politie? Nee. Het is niet zo dat je het Roze in Blauw-netwerk moet zien als een zelfstandige tak van de Amsterdamse politie, met een eigen kantoorvleugel op een politiegebouw. "We hebben ook geen roze recherche of roze politiewagens of zo", zegt El Ouaret. Als je Roze in Blauw belt met een melding, trekken zij er niet op uit met loeiende sirenes. Bij acuut gevaar kan je dus altijd terecht bij de bekende 112-telefoonlijn. Andersom is het wel zo dat 112-collega's een zaak kunnen doorsturen naar Roze in Blauw. Ook andere agenten maken gebruik van de expertise van Roze in Blauw. El Ouaret: "Wij gaan niet per se mee met meldingen, wij behándelen meldingen." Met welke problemen heeft Roze in Blauw te maken? Net als de hele politieorganisatie heeft ook Roze in Blauw last van het personeelstekort. "Het toverwoord is capaciteit," zegt voorzitter El Ouaret. "Dat blijft alsmaar naar voren komen." Hij voert daarover gesprekken met de eenheidsleiding. "Maar zij kunnen er niet zomaar duizend collega's bijtoveren." Wel heeft de leiding ervoor gezorgd dat er meer tijd is vrijgemaakt voor het bestuur van Roze in Blauw. Maar ook voor het netwerk geldt: er moet geroeid worden met de riemen die er zijn. En door de capaciteitsdruk hebben Roze in Blauw-vrijwilligers minder tijd om aan het netwerk te besteden, dat bovenop hun gewone werkzaamheden komt. Ook kan Roze in Blauw nog werken aan de bekendheid, vindt El Ouaret. "We zijn bewust dat niet alle hoeken van de gemeenschap ons kennen en vertrouwen." Door collega's naar bijeenkomsten te sturen en zichtbaar te zijn op evenementen als de Pride probeert de voorzitter daaraan te werken. Waarom zijn bekendheid en vertrouwen zo belangrijk voor Roze in Blauw? Heel simpel: als een incident niet gemeld wordt bij de politie, wordt het niet meegenomen in de statistieken. "Hoe meer er gemeld wordt, hoe beter." Want, zegt El Ouaret: "Zonder meldingen en aangifte hebben we geen cijfers, en zonder cijfers bestaat het probleem niet." Alle meldingen en aangiftes die bij Roze in Blauw en de politie worden gedaan zijn ook terug te zien in de cijfers van Meldpunt Discriminatie Regio Amsterdam. Mede op basis van die statistieken maakt de gemeente beleid. Dus: hoe groter de meldingsbereidheid, hoe urgenter het probleem voor beleidsmakers. Recent uitten enkele queers in een reportage van NH hun onvrede over Roze in Blauw en de politie: aangifte zou volgens hen niet echt zin hebben. "Ik vind het natuurlijk altijd heel vervelend als mensen zo'n ervaring meemaken", zegt El Ouaret daarover. "En zeker als ze zich niet gesteund voelen door ons." Hij hoopt dat mensen toch aangifte blijven doen en benadrukt de laagdrempeligheid van het netwerk. "Bij Roze in Blauw hoef je niets uit te leggen, wij begrijpen je." En hopelijk, zegt hij, is een speciaal netwerk voor de regenbooggemeenschap binnenkort overbodig. "Het doel van het netwerk is om uiteindelijk ontbonden te worden. Dat we niet meer nodig zijn."